Wpisy z miesiąca kwiecień, 2019r.

  • Wagony techniczno-gospodarcze – wykończenie

    Niezbędnym elementem wykończenia każdego modelu jest jego spatynowanie. Nawet wagony gospodarcze, choć głównie stoją na bocznicach, pokrywają się brudem, śladami korozji będącej efektem stania „pod chmurką”.

    Pudry i pigmentyOpisane wyżej efekty odtworzyłem za pomocą pudrów i pigmentów firm AMMO Mig oraz Agama (seria PATINATOR). Nazwy i numery użytych kolorów są widoczne na zdjęciu obok. W przypadku pudrów PATINATOR był to głównie puder w kolorze zielonym. Do nakładania pigmentów używałem pędzelków różnej wielkości oraz twardości.

    Do utrwalenia pigmentów użyłem po raz pierwszy specyfiku AMMO Mig PIGMENT FIXER. Jest to preparat wiążący na bazie rozpuszczalnika olejowego. Posiada on niewątpliwe zalety. Jest silnie penetrujący, więc już niewielka jego ilość wiąże pigment w całej jego objetości. Dodatkowo nie powoduje zmiany faktury powierzchni – mat pozostaje nadal matem, a satynowy połysk satynowym połyskiem. Jedyną wadą okazało się widoczne przyciemnienie i wysycenie koloru pigmentów, pozostające nawet po całkowitym wyschnięciu fixer’a. Możliwe jednak, że przyczyną tego efektu było użycie wcześniej do zabezpieczenia kalek lakieru bezbarwnego, który był również olejny…

    Oszklone oknaOstatnim etapem wykończenia modeli było wykonanie imitacji szyb w oknach wagonów mieszkalnych typu „Lubań”. Ze względu na utrudniony dostęp do wnętrza modelu, szyby te wykonałem za pomocą specyfiku Clearfix Humbrol’a. Do jego nakładania posłużyła mi tekturka nieco szerszą niż szerokość szklonego okna. Umoczoną w lakierze tekturką dotykałem do górnej krawędzi framugi okna, a następnie przesuwałem tekturką w dół „naciągając” na okno błonkę imitującą szybę. W trakcie schnięcia specyfik potrafi lekko zmętnieć, ale po całkowitym wyschnięciu zmętnienie ustępuje. Wykonane tą metodą szyby są idealnie przeźroczyste, wręcz niewidoczne, ale przyjemnie „blikują” podczas oglądania modelu pod światło, co udało mi się zaprezentować na załączonym zdjęciu.

  • Wagony techniczno-gospodarcze – malowanie (2)

    Malowania ciąg dalszy… Tym razem pod aerograf trafiły wagon-magazyn oraz węglarka.

    Pomalowane wagony gospodarczeDo pomalowania obu wagonów użyłem tego samego zestawu farb, co w przypadku wagonów mieszkalnych. Z tą jednak różnicą, że podczas malowania węglarki celowo dodałem nieco więcej farby brązowej, a do malowania wagonu-magazynu użyłem mieszanki składającej się praktycznie tylko z farby zielonej i żółtej. Dzięki temu wagony nie są identyczne, choć osobiście spodziewałem się nieco większej różnicy koloru.

    Pewnym wyzwaniem okazało się dobranie odpowiedniego koloru wnętrza węglarki. Oryginalnie powinno to być stare zniszczone drewno. Ale z drugiej strony nie chciałem, aby wagon zbytnio odbiegał kolorem od modeli fabrycznych, które zwykle malowane są na kolor ciemno-szary. Ostatecznie zdecydowałem się więc na mieszaninę farb używanych wcześniej do nasączania drewnianych podłóg węglarek 9W.

    Po pomalowaniu wagonów przyszła pora na nałożenie oznaczeń. W tym przypadku kalki zostały położone przy użyciu klasycznej chemii do układania kalek. W zaledwie kilku miejscach musiałem użyć acetonu do lepszego „przyklejenia” kalki do podłoża. Dotyczyło to głównie głębszych szpar w deskowaniu wagonu-magazynu.

  • Wagony techniczno-gospodarcze – węglarka

    Kolejnym wagonem, który zostanie włączony do mojego przyszłego składu techniczno-gospodarczego, będzie węglarka niskoburtowa.

    Węglarka niskoburtowaW rzeczywistości wagony węglarki stosunkowo rzadko znajdowały zastosowanie w składach techniczo-gospodarczych. Częściej wykorzystywano w nich platformy, które służyły do przewozu maszyn i materiałów budowlanych. Jednak w tym przypadku chodziło mi o znalezienie zastosowania dla konkretnego modelu – fikcyjnej węglarki niskoburtowej BTTB, często spotykanej w zestawach „startowych”. Model ten, ze względu na swój brak realizmu, nie nadaje się do poważnych przeróbek, ale w składzie techniczno-gospodarczym z powodzeniem będzie mógł udawać jakiś stary wagon o unikalnym pochodzeniu lub po przebudowie.

    Użyty do przebudowy model był nieco zniszczony przez nieumiejętną próbę przemalowania. Podczas usuwania starej farby celowo pozostawiłem nieoczyszczone z farby miejsca. Liczę, że dzięki temu łatwiej będzie odtworzyć efekty zniszczeń i śladów wieloletniego użytkowania. Aby uprawdopodobnić istnienie podobnego wagonu w rzeczywistości, postanowiłem nieco urealnić jego konstrukcję. Prawdziwa węglarka o rozstawie osi jak w modelu prawdopodobnie przełamałaby się wpół pod ciężarem ładunku. Dlatego podwozie przerabianego modelu uzupełniłem o układ stężeń wzorowany na przedwojennych węglarkach typu Linz. Stężenia te wykonałem z trzech wygiętych odcinków struny stalowej 0,5mm, wpuszczonych w nawiercone w podwoziu otworki a następnie zlutowanych razem w miejscu łączenia.

    W ramach dalszych prac zmieniających wygląd modelu usunąłem mechanizm otwierania ścian czołowych, upodobniając w ten sposób wagon do węglarko-platformy. Natomiast w ramach uzupełnienia brakujących detali dorobiłem poręcze i stopnie manewrowych oraz przewody ciśnieniowe hamulca. Skróciłem też znacznie sprężynkę sprzęgu. Dzięki temu pomimo braku mechanizmu KKS odległość między wagonami jest całkiem akceptowalna. Oczywiście wagony z tak skróconymi sprzęgami nie będą mogły jeździć po ciasnych, „tortowych” łukach, ale na makietach modułowych, gdzie promienie łuków są znaczne, będą radzić sobie znakomicie.

 |